Hypocrisie, ook ik heb er last van.

"Hypocriet of schijnheilig geeft aan dat iemand zich anders voordoet dan hij of zij in werkelijkheid is. Hypocriet zijn is huichelachtig, vals of geveinsd gedrag vertonen.Hypocriet is afgeleid van het Griekse woord hupokrites. Dit woord betekent letterlijk acteur."

Een tijdje geleden stelde mijn vriendin zich de vraag op zij al roker per definitie hypocriet is. Hiervoor ging ze ten rade bij the big dark Social Media web. Ik was dan ook enorm verheugd voor haar, als ik alle "meerwaarde" antwoorden zag. Sommigen zetten mij echt aan tot denken.

In de meeste van mijn poëziestukken, zo niet in allemaal, ligt de nadruk op natuur. Ik die mezelf naar de natuur wil toesturen, ik die me goed voel in de natuur, weg van de mensen, op een bergtop of aan een fjord. Ben ik echter die persoon? Ben ik de Jasper die ik laat afschilderen op Social Media, en online?

Zelfs in mijn meest persoonlijke geschriften schrijf ik over de Jasper die ik altijd al heb willen zijn. Een Jasper die jaarlijks 2372,50 euro uitgeeft aan enkel sigaretten? Met dat geld zou virtuele Jasper een retourvlucht + 6 maanden verblijf kunnen betalen in Nieuw-Zeeland. Goedkoopste mid-juli prijs.

De Jasper die zo graag zit te zeggen dat hij de keuze voor het materiële (het huis) boven zijn droomreis vervloekt, is dezelfde Jasper die jaarlijks zo'n bedragen de deur liet uitvliegen aan sigaretten, alcohol, onbenulligheden, luxe-artikelen, en zoveel meer.

Dewelke Jasper is de Jasper die ik wil zijn? Is een combinatie van online-schrijfsels Jasper mogelijk met degene die hier rondloopt op deze planeet? Of zou deze continu verwikkeld zijn in een tweestrijd tussen blijven en vertrekken? Ik weet het niet meer.

Alles wat ik kan vertellen, zijn feiten. Door niet op mijn grote reis te vertrekken, heb ik de kans gehad om mijn grote liefde tegen te komen. Degene waarvan ik na het Eddie Vedder optreden nogmaals toefluisterde "If there would be someone to keep me at home, it would be you". Degene die ik tagde in een of andere stomme Facebook-post, waarin er 13 zaken opgesomd werden die aantoonden dat je de juiste persoon vasthad voor je relatie. Punt 13 "op reis vertrekken is plots heel wat moeilijker".

Door niet op mijn grote reis te vertrekken heb ik banden opgebouwd, verloren en verworpen met veel schitterende, prachtige, maar ook verwerpelijke en (on)dankbare mensen. Door alles zo mee te maken heb ik heel veel geleerd en ik heb daar veel conclusies uit kunnen trekken. Dat heeft zeker mijn karakter ten opzichten van anderen aangetast, oei, ik bedoel aangepast. Door niet op mijn grote reis te vertrekken heb ik veel schitterende maar tijdelijke momenten meegemaakt. Deze lieten me steeds goed in mijn vel voelen, tot het me teveel werd. Daarbij denk ik aan optredens, kampioenschappen in het voetbal, kampvuur avonden, gaming weekends, sleepovers, en zoveel meer.

Door mijn grote reis niet te maken, heb ik nog steeds heel veel energie, enthousiasme, en wanderlust om ... ooit nog een grote reis te maken. Ik wil hoe dan ook nog de wereld zien, niet vluchtig. Ik wil mijn tijd nemen, en de cultuur opsnuiven. Ik wil... - zucht- Ik ben weer bezig. De valkuil is groot. Heel groot. Terwijl ik amper de koordjes aan elkaar kan knopen op dit moment (waarop ik eigenlijk al zou moeten sparen voor mijn huis), zit ik te spreken over reizen. Ik doe er niets voor.

Ik weet niet wat de juiste vraag is om mezelf te stellen.

Is het "Wat maak ik mezelf toch steeds wijs, dat ik de wereld wil zien?" of "Waarom doe ik zo weinig voor mijn idealen?".. to be continued